دکتر سلام

ریزش مو می تواند روی موهای پوست سر یا کل بدن تأثیر بگذارد. اگرچه آلوپسی در افراد مسن شیوع بیشتری دارد، اما ریزش بیش از حد مو در کودکان نیز ممکن است رخ دهد.
ریزش بین 50 تا 100 تار مو در روز طبیعی است. با حدود 100000 تار موی سر، این ریزش اندک قابل توجه نیست.

موهای جدید به طور معمول جای موهای از دست رفته را می گیرند، اما این مورد همیشه اتفاق نمی افتد. ریزش مو می تواند به تدریج در طی سالها ایجاد شود یا به طور ناگهانی اتفاق بیفتد و می تواند دائمی یا موقتی باشد.

علت ریزش مو چیست؟

ابتدا پزشک یا متخصص پوست (پزشکی که در زمینه مشکلات پوستی تخصص دارد) سعی می کند علت اصلی ریزش مو را تشخیص دهد. شایع ترین علت ریزش مو، طاسی ارثی با مدل مردانه یا زنانه است.
اگر سابقه طاسی در خانواده دارید، ممکن است دچار این نوع ریزش مو شوید. برخی هورمون های جنسی می توانند ریزش موی ارثی را تحریک کنند. ممکن است از اوایل بلوغ شروع شود.
در برخی موارد، ریزش مو ممکن است با یک توقف ساده در چرخه رشد مو رخ دهد. بیماری های مزمن، جراحی ها یا حوادث آسیب زا می توانند باعث ریزش مو شوند. با این حال، موهای شما معمولاً بدون درمان دوباره شروع به رشد می کنند.

تغییرات هورمونی می تواند باعث ریزش موی موقتی شود. مثال‌ها عبارتند از:

• بارداری
• زایمان
• قطع مصرف قرص های جلوگیری از بارداری
• یائسگی

بیماری هایی که می تواند باعث ریزش مو شود شامل موارد زیر است:

• بیماری تیرویید
• آلوپسی آرئاتا (بیماری خود ایمنی که به فولیکول های مو حمله می کند)
• عفونت های پوست سر

بیماری هایی که باعث ایجاد زخم می شوند، مانند لیکن پلان و برخی از انواع لوپوس، می توانند به دلیل زخم باعث ریزش دائمی مو شوند.
ریزش مو همچنین می تواند به دلیل داروهایی باشد که برای درمان بیماری های زیر استفاده می شود:

• سرطان
• فشار خون بالا
• آرتروز
• افسردگی
• مشکلات قلبی

یک شوک جسمی یا عاطفی ممکن است باعث ریزش محسوس مو شود. نمونه هایی از این نوع شوک عبارتند از:

• مرگ در خانواده
• کاهش شدید وزن
• تب شدید

ریزش مو در اثر کشش می تواند به دلیل مدل مویی باشد که با کشیدن خیلی محکم مو به عقب، فولیکول ها را تحت فشار قرار می دهد.
رژیم غذایی فاقد پروتئین، آهن و سایر مواد مغذی نیز می تواند منجر به کم پشتی موها شود.

ریزش مو چگونه تشخیص داده می شود؟

ریزش مداوم مو اغلب نشان دهنده یک مسئله اساسی در سلامتی است. پزشک یا متخصص پوست می تواند بر اساس معاینه بدنی و سابقه سلامتی شما علت ریزش مو را تشخیص دهد. در برخی موارد، تغییرات ساده غذایی می تواند کمک کند. همچنین ممکن است پزشک داروهای تجویز شده شما را تغییر دهد.
اگر متخصص پوست شما به بیماری خود ایمنی یا پوستی مشکوک باشد، ممکن است از پوست سر شما نمونه برداری کند.

این مورد شامل برداشتن دقیق قسمت کوچکی از پوست برای آزمایش آزمایشگاهی است. مهم است که به خاطر داشته باشید که رشد مو یک فرآیند پیچیده است. ممکن است زمان لازم باشد تا علت دقیق ریزش مو مشخص شود.

درمان ریزش مو

داروها احتمالاً اولین دوره درمانی برای ریزش مو هستند. داروهای بدون نسخه (OTC) معمولاً از کرم ها و ژل های موضعی تشکیل می شوند که مستقیماً روی پوست سر می گذارید. رایج ترین محصولات حاوی ماده ای به نام ماینوکسیدیل هستند.
طبق AAD پزشک شما ممکن است ماینوکسیدیل را بهمراه سایر درمانهای ریزش مو توصیه کند. عوارض جانبی ماینوکسیدیل شامل تحریک پوست سر و رشد مو در مناطق مجاور، مانند پیشانی یا صورت شما است.
داروهای تجویز شده نیز ممکن است ریزش مو را درمان کنند. پزشکان داروی خوراکی فیناستراید را برای طاسی مردانه تجویز می کنند. شما این دارو را روزانه مصرف می کنید تا ریزش مو کند شود. برخی از مردان هنگام مصرف فیناستراید رشد موهای جدیدی را تجربه می کنند.
از عوارض جانبی نادر فیناستراید می توان به کاهش میل جنسی و اختلال در عملکرد جنسی اشاره کرد. طبق کلینیک مایو، ممکن است ارتباطی بین استفاده از فیناستراید و نوع جدی تر (درجه بالا) سرطان پروستات وجود داشته باشد.
همچنین دکتر کورتیکواستروئیدهایی مانند پردنیزون تجویز می کند. افراد مبتلا به آلوپسی آره آتا می توانند از این روش برای کاهش التهاب و سرکوب سیستم ایمنی بدن استفاده کنند. کورتیکواستروئیدها هورمونهای ساخته شده توسط غدد فوق کلیوی را تقلید می کنند.
مقدار زیاد کورتیکواستروئید در بدن کاهش می یابد.
مقدار زیاد کورتیکواستروئید در بدن باعث کاهش التهاب و سرکوب سیستم ایمنی بدن می شود.
شما باید عوارض جانبی این داروها را به دقت کنترل کنید. عوارض جانبی احتمالی عبارتند از:
گلوکوم، مجموعه ای از بیماری های چشم است که می تواند منجر به آسیب عصب بینایی و از دست دادن بینایی شود.

• احتباس مایعات و تورم در پایین پاها
• فشار خون بالاتر
• آب مروارید
• قند خون بالا

شواهدی وجود دارد که نشان می دهد استفاده از کورتیکواستروئید ممکن است شما را در معرض خطر بیشتری برای شرایط زیر قرار دهد:

• عفونت ها
• از دست دادن کلسیم از استخوان ها، که ممکن است منجر به پوکی استخوان شود
• پوست نازک و کبودی آسان
• گلو درد
• گرفتگی صدا

بعضی اوقات، داروها برای جلوگیری از ریزش مو کافی نیستند. روش های جراحی برای درمان طاسی وجود دارد.